سفارش تبلیغ
صبا ویژن


مسجد خانه خداست - مسجد بهشت مومن



درباره نویسنده
مسجد خانه خداست - مسجد بهشت مومن
سید محمد علوی
گروهی مذهبی هستیم که می خواهیم شما را با مسجد و فرهنگ مسجد و مطالب مذهبی و علمی و ورزشی و هنری و مهدوی آشنا کنیم . ان شاء الله روزی همه مسلمانان در مسجد نماز اول وقت بخوانند . یا حق
آی دی نویسنده
تماس با نویسنده


موسیقی وبلاگ


عضویت در خبرنامه
 
لوگوی وبلاگ
مسجد خانه خداست - مسجد بهشت مومن


لوگوی دوستان

وبلاگ فارسی

آمار بازدید
بازدید کل :14211
بازدید امروز : 0
 RSS 

بسم الله الرحمن الرحیم

قل امر ربى بالقسط و اقیمو وجوهکم عند کل مسجد واعدوه مخلصین له الدین

مسجد سنگر دفاع از حریم دین مقدس اسلام است



نویسنده : سید محمد علوی » ساعت 5:41 صبح روز جمعه 86 تیر 8


مسجد پناهگاه بشریت

مسجد سنگر دفاع از حریم دین مقدس اسلام است ، و در طول تاریخ ، بزرگانى همچون پیامبر (ص ) و اصحاب باوفایش ، سربازان مدافع آن بوده اند. و همواره تجلیگاه عشق و عبادت و خضوع و خشوع به درگاه پروردگار عالم بوده است .
دل مؤ منین صادق ، بهترین سنگر در برابر شرک و بى دینى است که در شبانه روز چند نوبت به طرف خدا مى ایستد و با حضور در مسجد آن را جلوه و نورانیت مى دهد.
تاءکید فراوانى که پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم السلام بر اقامه نماز جماعت داشته اند، بر دائمى و همیشگى بودن این دفاع ، دلالت دارد.
براى این سنگر مهم ، مى توان نقش هاى زیادى در طول تاریخ نام برد. که مهمترین نقش آن ، نقش عبادى و ارتباطى آن است . زیرا در میان اقوام و ملل مختلف ، مکانهایى پیدا مى شود که از قداست و اهمیت ویژه اى برخوردار است ؛ و مردم با حضور در آنجا به نیایش و عبادت مى پردازد. در نزد ما مسلمانان ، مقدس ترین و با اهمیت ترین مکان مسجد است ؛ که در فرهنگ دین ما، مسجد یادآور خشوع و خضوع و عبادت و بندگى به درگاه خداوند است .
زیرا که در مسجد، انسانها به سجده مى افتند که اوج بندگى خداوند است .
چنانچه فرمودند:
السجود منتهى العباده من بنى آدم (2)
یعنى سجده انتهى و اوج عبادت انسان است .
و همچنین روح سجده ، تکلم و سخن گفتن و ذکر پروردگار عالم است . که بر اهمیت آن تاءکید فراوانى شده است .
و فرمودند: و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیرا
(3)
و جلى و زیبایى سجده و ذکر، خواندن صادقانه و از روى اخلاص است .
چنانچه فرمود:
واقیمو وجوهکم عند کل مسجد و ادعوه مخلصین له الدین .
(4)
بگو اى رسول ما پرودگار من فرموده در هر عبادت روى به حضرت او آورید، و خدا را از روى اخلاص بخوانید.
مسجد در مسیر تاریخ
در یک بررسى ساده ، مى توان برخورد کنندگان با مسجد را به سه دسته تقسیم نمود:
1- مومنین واقعى
با توجه به تاءکیدات فراوانى که از پیشوایان دین نسبت به مسجد و حضور مستمر آن وارد شده است . مؤ منین سعى دارند اوقات عبادت خود را در مسجد سپرى کرده و ثواب بیشترى نیز کسب نمایند. زیرا مساجد مایه زینت و زیبائى زمین اند؛ همان طور که ستارگان باعث زینت و زیبایى آسمان اند. و در مساجد نور خدا بر مؤ منین مى تابد و آنان را بهره مند مى گرداند. چنانچه رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند:
المساجد انوار الله (5) مساجد، انوار الهى است .
ملائکه و زمین مسجد، بر انسانهاى مسجد، درود و سلام مى فرستند و براى آنان استغفار مى کنند. چنانچه امام صادق (ع ) فرمودند:
من مشى الى المسجد لم یضع رجلا على رطب و لا یابس الا سبحت له الارض الى الارضین السابعه (6)
کسى که به سوى مسجد گام برمى دارد، بر هیچ خشک وترى پا نمى گذارد، مگر اینکه از زمین اول تا هفتم براى او تسبیح مى کنند.
بنابراین ، رسیدن به این ثواب بزرگ و تسبیح ملائکه و زمین و عنایت الهى ، انگیزه خوبى است تا مؤ منین رغبت بیشترى از خود نشان دهند. ساخت و نگهدارى و تعمیر مساجد و کمکهاى مالى نیز در همین راستا قرار دارد.
قرآن مجید، عمارت و تعمیر مساجد الهى را، تنها در صلاحیت اهل ایمان قرار داده ؛آنجا که فرموده است :
انما یعمر مساجد الله من آمن بالله والیوم الاخره ... (7)
تنها کسانى مساجد را عمران مى کنند که به خداوند و روز جزا ایمان آورده باشند...
و امام باقر علیه السلام در مقام پاداش و ثواب الهى به سازندگان مساجد مى فرماید:
من بنى مسجدا کمفحص قطاه بنى الله بیتا فى الجنه (8)
کسى که مسجدى به اندازه آشیانه قطاه بنا کند، (9) خداوند در بهشت خانه اى براى او بنا مى کند.
2- انسانهاى گریزان و بى تفاوت
در کنار روایاتى که مسلمانان را تشویق و ترغیب به حضور در مسجد نموده ، روایاتى در مذمت افرادى که بى تفاوت و گریزان از مسجد وارد شده است .
و در برخى زا احادیث ، ترک کنندگان مسجد را به سوزاندن خانه هاى آنان تهدید نموده اند.
امام صادق علیه السلام مى فرمایند:
ان اناسا کانوا على عهد رسول الله صلى الله علیه وآله ابطاوا عن الصلاه فى المسجد فقال النبى (ص ) لیوشک قوم یدعون الصلواه فى المسجد ان ناءمر بحطب فتوقد علیهم نار فتخرق علیهم بیوتهم . (10)
در زمان رسول خدا صلى الله علیه وآله برخى از مردم آمدن به مسجد و شرکت در نماز کوتاهى مى نمودند. رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمودند: نزدیک است دستور دهیم خانه اى چنین افرادى را با آتش بر سر شان بسوزانند.
دستور دهیم خانه اى چنین افرادى را با آتش بر سر شان بسوزانند.
در این زمینه روایات زیادى است ، از جمله اینکه آنان را تحریم اجتماعى و اقتصادى نموده و از مسلمانان خواسته اند که با آنان مشورت نکرده و ازدواج نکنند و آنها را از بیت المال مسلمین محروم نمایید، تا اینکه به جماعت حاضر شوند.
علت این گونه تهدیدها و فشارها، به خاطر از دست دادن منافع عظیم شرکت در مسجد و خطراتى است که فرد و جامعه و خانواده را تهدید مى کند.
طبیعى است در صورتى که پدر و مادر خانواده نسبت به مسجد و نماز جماعت بى تفاوت و گریزان باشد، این روحیه در فرزندان نیز اثر خواهد گذاشت و خانواده و فرزندان از این نعمت الهى محروم خواهند شد.
- مخالفین مسجد
غالبا مخالفین مسجد کفار و حاکمان ظالم بوده اند که مسجد را در تضاد با منافع خویش مى دانستند. زیرا حکومت نقش مهمى در تقویت و یا تضعیف مسجد دارد.
و همواره مساجد نقش تضعیفى نسبت به حکام ظالم به عهده داشته و در شوراندن مردم مؤ ثر بوده اند است . لذا مسجد و مسجدیان مورد تعرض این گروه واقع مى شدند. و خداوند از این گروه به عنوان ظالم نامبرده است . در حالیکه مى فرماید:
و من اظلم ممن منع مساجد الله یذکر فیهما اسمه و سعى فى خرابها... (11)
و کسى ظالمتر است از آنکه مانع ذکر نام خداوند در مساجد شده و در جهت خرابى آن تلاش مى کند؟...
در ضمن روایتى از امام صادق علیه السلام رسیده است که این آیه درباره قریش در آن هنگام نازل شد که پیامبر صلى الله علیه وآله را از ورود به شهر مکه و مسجدالحرام جلوگیرى کردند.
و بعضى گفته اند مراد مسجدهایى است که مسلمانان در مکه داشته اند و مشرکان پس از مهاجرات پیامبر صلى الله علیه وآله آنها را خراب کردند.
ممکن است شاءن نزول آیه تمام این موارد باشد و آیه ناظر به تمام این حوادث بوده است .
از بررسى شاءن نزولهایى که براى آیه ذکر کردیم ، بیشتر به نظر این مى آید که روى سخن آیه به گروه یهود و نصارى مشرکان است .
در آیه (112) نیز این سه دسته مورد سخن بودند و اینجا قرآن به یک عمل ستمگرانه اى که هر سه در آن مشترک بودند اشاره مى کند، زیرا یهود با ایجاد وسوسه در مساءله تغییر قبله کوشش مى کردند، که بتوانند کارى کنند، قبله مسلمانان نیز بیت المقدس باشد و با این کار هم تفوقى بر مسلمانان داشته باشند و هم با این عمل مسجدالحرام و خانه را از رونق بیندازند.
و شاید آنها به این مسئله توجه داشته اند که بالاخره محمد صلى الله علیه وآله بر جزیره العرب مسلط خواهد شد، و چنانچه قبله بیت المقدس ‍ باشد، خانه ((کعبه خود به خود سوى ویرانى مى رود و در آن بناى محکم توحید، نامى از خدا برده نمى شود. مشرکان مکه نیز با منع پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله از توجه به مکه و داخل شدن به آن و زیارت خانه خدا و به سوى خرابى این بناى الهى گام بر مى داشتند.
مسیحیان نیز با گرفتن بیت المقدس و به وجود آوردن وضعى که در بالا از ابن عباس نقل شد، نیز در تخریب مساجد و بناهاى محکم خداوند مى کوشیدند و در نتیجه نام خدا از آن قطع مى شد.
بنابراین هر سه گروه در تخریب مساجد و بناهاى محکم خداوند مى کوشیدند. قرآن این عمل را ستمى بزرگ مى داند و عاملان آن را ستمگرترین افراد تعرفى مى کند، و راستى هم که در خرابى پایگاههاى توحید مى کوشند.بزرگترین ستم را مرتکب مى شدند؛
زیرا آنان با این عمل شرک و الحاد و فساد را توسعه مى دهند.
(12)
مجموعه اى که در پیش روى دارید، سرگذشت مسجد در ادوار گذشته تاریخ مى باشد که بیانگر اوج عبادت ، ایثار و از خودگذشتگى یاران حق در اعتلاى این سنگر مهم است و مى توان سرمشق خوبى براى ما ادامه آن باشد و اینجانب با تفحص و تحقیقى که کردم ، جاى آن را در میان کتب ، خالى دیدم .لذا تصمیم به جمع آورى آن گرفتم و هوا اکنون تقدیم حضورتان مى نمایم .امیدوارم این اثر ناچیز مورد قبول و توجه صاحب مسجد مؤ منین و ولى الله الاعظم ، حجه الحسن العسگرى ، امام زمان ارواحنالتراب مقدمه الفداه قرار بگیرد.والسلام علیکم و رحمه الله .
اسدآباد -1/2/76 غلامرضا نیشابورى



نویسنده : سید محمد علوی » ساعت 5:39 صبح روز جمعه 86 تیر 8


داستانها و حکایتهای مسجد 1

قحطى و کمبود غذا را فرا گرفته بود، گرسنگى و تهى دستى ، فشار سختى بر مردم مدینه وارد ساخته بود، در این صورت اگر کاروانى آذوقه و غذا به مدینه مى آوردند، روشن بود که مردم از هر سو هجوم مى آوردند تا براى خود غذا تهیه کنند، و معمول بود وقتى کاروان تجارتى مى آمد مردم مشتاق ، طبل کوبان به استقبال آن مى رفتند. دختران از خانه ها بیرون آمده ، صف مى کشیدند و طبل ها را به صدا در مى آوردند.
روز جمعه بود، مسلمانان براى نماز جمعه پشت سر پیامبر صلى الله علیه وآله جمع شدند و پیامبر صلى الله علیه وآله مشغول ایراد خطبه هاى نماز جمعه شد.

مسجد رسول اکرم (ص)
خبر آمد که یک قافله تجارتى به مدینه آمده است (یا دحیه کلبى از سفر تجارتى شام به مدینه آمده است )
(13)مسلمانان براى تهیه طعام از مسجد بیرون آمدند و تنها چند نفر (8یا 11یا 12یا 40نفر) پیامبر (ص ) ماندند، مسلمانان فکر مى کردند که اگر دیر بجنبید، دیگران طعام را تمام کرده و براى آنها چیزى باقى نمى ماند، پیامبر صلى الله علیه وآله فرمود:
سوگند به خدایى که جانم در اختیار او است اگر شما چند نفر هم از مسجد مى رفتند، و کسى در مسجد نمى ماند آتش (قهر الهى ) سراسر بیابان را فرا مى گرفت و شما را به کام خود فرو مى کشید و به نقل دیگر فرمود: اگر اینها نمى ماندند، از آسمان سنگ بر سر آنها مى بارید.
در این وقت بود که آیه 11 سوره جمعه نازل گردید:
و اذا راو تجاره اولهوا انفصوالیها وترکوک قائماقل ما عندالله خیر من اللهو و من التجاره و الله خیر الرازقین .
یعنى :و چون تجارتى ببینند یا آهنگ (طبلى بشنوند) به سوى آن بشتابند و تو را (اى پیامبر) تنها ایستاده بگذارند، بگو آنچه نزد خداست از آن آهنگ و از آن تجارت بهتر است و خداوند بهترین روزى دهندگان مى باشد

 اقتباس از تفسیر کشاف جلد 4 ص 329 (باید توجه داشت که هنگام این جریان ، هنوز دحیه کلبى مسلمان نشده بود)



نویسنده : سید محمد علوی » ساعت 5:38 صبح روز جمعه 86 تیر 8

http://www.blogtak.com/uploads/s/smamontazer/4294.mp3