مسجد پیامبر(ص) چرا ناگهان خلوت شد ؟

داستانها و حکایتهای مسجد 1

قحطى و کمبود غذا را فرا گرفته بود، گرسنگى و تهى دستى ، فشار سختى بر مردم مدینه وارد ساخته بود، در این صورت اگر کاروانى آذوقه و غذا به مدینه مى آوردند، روشن بود که مردم از هر سو هجوم مى آوردند تا براى خود غذا تهیه کنند، و معمول بود وقتى کاروان تجارتى مى آمد مردم مشتاق ، طبل کوبان به استقبال آن مى رفتند. دختران از خانه ها بیرون آمده ، صف مى کشیدند و طبل ها را به صدا در مى آوردند.
روز جمعه بود، مسلمانان براى نماز جمعه پشت سر پیامبر صلى الله علیه وآله جمع شدند و پیامبر صلى الله علیه وآله مشغول ایراد خطبه هاى نماز جمعه شد.

خبر آمد که یک قافله تجارتى به مدینه آمده است (یا دحیه کلبى از سفر تجارتى شام به مدینه آمده است )⁽¹³⁾مسلمانان براى تهیه طعام از مسجد بیرون آمدند و تنها چند نفر (8یا 11یا 12یا 40نفر) پیامبر (ص ) ماندند، مسلمانان فکر مى کردند که اگر دیر بجنبید، دیگران طعام را تمام کرده و براى آنها چیزى باقى نمى ماند، پیامبر صلى الله علیه وآله فرمود:
سوگند به خدایى که جانم در اختیار او است اگر شما چند نفر هم از مسجد مى رفتند، و کسى در مسجد نمى ماند آتش (قهر الهى ) سراسر بیابان را فرا مى گرفت و شما را به کام خود فرو مى کشید و به نقل دیگر فرمود: اگر اینها نمى ماندند، از آسمان سنگ بر سر آنها مى بارید.
در این وقت بود که آیه 11 سوره جمعه نازل گردید:
و اذا راو تجاره اولهوا انفصوالیها وترکوک قائماقل ما عندالله خیر من اللهو و من التجاره و الله خیر الرازقین .
یعنى :و چون تجارتى ببینند یا آهنگ (طبلى بشنوند) به سوى آن بشتابند و تو را (اى پیامبر) تنها ایستاده بگذارند، بگو آنچه نزد خداست از آن آهنگ و از آن تجارت بهتر است و خداوند بهترین روزى دهندگان مى باشد

 اقتباس از تفسیر کشاف جلد 4 ص 329 (باید توجه داشت که هنگام این جریان ، هنوز دحیه کلبى مسلمان نشده بود)